O swoim wyjeździe do Rosji w ramach programu Erasmus+ for Staff opowiada dwoje pracowników Politechniki Opolskiej: Jolanta Jankowska ze Studium Języków Obcych i Roman Śmietański z Wydziału Ekonomii i Zarządzania.

Do Moskwy pojechaliśmy na początku grudnia na zaproszenie uczelni partnerskiej Rosyjskiego Państwowego Uniwersytetu Humanistycznego. Był to wyjazd w ramach Programu Erasmus+ for Staff w celu m.in. prezentacji osiągnięć Politechniki Opolskiej, kontynuowania współpracy pomiędzy naszymi uczelniami oraz przeprowadzenia zajęć z moskiewskimi studentami.

Rosyjski Państwowy Uniwersytet Humanistyczny został założony w 1908 roku i jest jednym z najstarszych i czołowych uniwersytetów rosyjskich. Obecnie na Uczelni na 9 wydziałach studiuje około 30 tys. studentów.

Po serdecznym powitaniu na lotnisku Szeremietiewo przez przedstawicieli uniwersytetu, pojechaliśmy do hotelu, zostawić walizki i tylko trochę odpocząć po podróży, by jeszcze móc zobaczyć przynajmniej centrum miasta i zachwycić się wieczorną i odświętnie udekorowaną Moskwą.

Niesłychanie bogaty, świąteczny wystrój miasta i okazałe, fantastyczne dekoracje przygotowane już na świętowanie Nowego Roku i Świąt Bożego Narodzenia m.in. luminescencyjne imitacje Moskiewskiego Kremla i powszechnie znanej cerkwi Wasyla Błogosławionego z wymyślnymi, kolorowymi kopułami, huśtawki  i karuzele, gwarne lodowiska czynne do późnych godzin nocnych, wielkie miśki  z  ogromnymi kokardami, czy gigantyczne choinki z wielkimi, błyszczącymi ozdobami, wzbudzają ogromny i  zasłużony podziw turystów i mieszkańców stolicy.

Następnego dnia udaliśmy się na Uniwersytet gdzie spotkaliśmy się z prof. Nadieżdą Iwanowną Archipową, prorektorem ds. kształcenia i dyrektorem Instytutu Ekonomii, Zarządzania i Prawa, prof. Wierą Zabotkiną, prorektorem ds. współpracy międzynarodowej, dyrektorem Centrum Naukowo-Edukacyjnego oraz z prof. Nikołajem Leonidowiczem Lepe, dziekanem Wydziału Zarządzania, a także z sympatycznymi studentami Wydziału Zarządzania.

W kolejnych dniach odbywały się rozmowy z władzami uczelnianymi; dotyczyły one pogłębienia współpracy między Rosyjskim Państwowym Uniwersytetem Humanistycznym i tamtejszym Wydziałem Ekonomii, Zarządzania i Prawa a Politechniką Opolską i naszym Wydziałem Ekonomii i Zarządzania w dziedzinie nauki i edukacji, wymianie naukowców, wykładowców, pracowników administracyjnych, doktorantów i studentów. Warto wspomnieć, że w ramach Programu Erasmus+, już drugi raz od czasu nawiązania współpracy trzy lata temu, w lutym 2018 roku w semestrze letnim przyjadą do nas na studia na WEiZ studenci z Uniwersytetu Moskiewskiego, a kilka miesięcy później z kolejną wizytą pracownicy wspomnianej uczelni.

Po przeprowadzonych rozmowach i po zakończeniu zajęć ze studentami pozostawało jeszcze trochę czasu, popołudniami i wieczorami, na chodzenie po Moskwie i zwiedzenie przynajmniej najciekawszych i najważniejszych miejsc, do których niewątpliwie należą: jeden z najbardziej znanych placów na świecie – Plac Czerwony z cerkwią Wasyla Błogosławionego, największa budowla obronna w Rosji Moskiewski Kreml, jedna z głównych i najdłuższych ulic – Twerska łączącą Plac Czerwony i dworzec Białoruski (na który przyjeżdżają m.in. pociągi z Polski), przy której znajduje się m.in. pomnik legendarnego założyciela Moskwy (w roku 1147) księcia roztowsko- suzdalskiego Jurija Dołgorukiego, znany moskiewski deptak Arbat, ulubione miejsce spotkań artystów, bardów, poetów i oczywiście turystów z całego świata, trzydziestopiętrowy Sobór Chrystusa Zbawiciela znajdujący się na brzegu rzeki Moskwy, nieopodal Kremla, słynne, z przepięknymi widokami Zamoskworzecze (nazwa znaczy „tereny za rzeką Moskwą” i może być kojarzone z opolskim Zaodrzem 🙂 ze słynną Galerią Tretjakowską.

Warto także zwiedzić najstarszą po Kremlu moskiewską dzielnicę Kitaj-gorod, z murami pochodzącymi z I poł. XVI w., Klasztor Nowodziewiczy, także z XVI, który znajduje się  na południu miasta, w malowniczym zakolu rzeki Moskwy, czy wieżę telewizyjną Ostankino, która jest najwyższą wieżą w Europie 540 m  (czwartą najwyższą na świecie), i z restauracji Siódme Niebo, która mieści się na wysokości 350 m i kręci się wokół własnej osi, do woli można podziwiać zapierającą dech panoramę Moskwy i okolic.

W Moskwie zapewne warto także pójść do słynnego Teatru Wielkiego, opery,  operetki czy cyrku moskiewskiego. Stolica Rosji jest postrzegana jako miasto teatralne, a Rosjanie wręcz uwielbiają spektakle na żywo, gdzie jest bieżący i dynamiczny kontakt występujących artystów z publicznością. My zostaliśmy zaproszeni do słynnego moskiewskiego cyrku, położonego na Wzgórzach Wróblowych, gdzie po remoncie dla widzów przygotowano ponad  3 tys. miejsc i w czasie przedstawień jest komplet. Taka frekwencja jest całkowicie uzasadniona, gdyż każde przedstawienie, każdy pokaz jest swojego rodzaju perełką, kunsztem wielkiego mistrzostwa, zaangażowania, a także ciężkiej pracy artystów, dla których ta praca jest pasją i za którą otrzymują wielkie, zasłużone brawa.

Będąc w Moskwie koniecznie należy spróbować tradycyjnej kuchni rosyjskiej: blinów (naleśniki), pelmieni (rosyjskie pierogi), zupy rybnej – ucha, solianki – zupy mięsnej, wybornego kapuśniak – szczi, kotleta Pożarskiego (z wyglądu i smaku przypomina polskiego mielonego), czy boeufa Stroganowa (charkterystyczny gulasz rosyjski). A z kuchni napływowej: ukraińskie czeburieki – duże pierogi z nadzieniem mięsnym lub grzybowym, na ciepło, czy gruzińskie chaczapuri, danie mączne z nadzieniem serowym, także podawane na ciepło. Na deser koniecznie należy skosztować kultowych lodów rosyjskich o absolutnie niepowtarzalnym smaku. Z napojów obok znanego kwasu chlebowego, czy licznych gatunków piwa, należy wspomnieć  o możliwości kupienia np. w automatach na ulicy, czy w moskiewskim metrze gorących napojów, które szczególnie w okresie zimowym znakomicie smakują. Tych przysmaków można spróbować nie tylko w ekskluzywnych restauracjach w centrum miasta np. Doktor Żywago, Bieługa, ale także w sympatycznych i niedrogich barach samoobsługowych, czy w licznych kioskach przy stacjach metra.

Sprawne poruszanie się po Moskwie nie byłoby możliwe bez znakomicie funkcjonującego metra. W metrze oznaczenia są bardzo czytelne i logiczne, a pociągi przyjeżdżają z częstotliwością od pół do 1,5 minuty. Moskiewskie metro to także prawdziwa legenda i atrakcja turystyczna sama w sobie. Jest prawdopodobnie największe na świecie (stale jest rozbudowywane), a z pewnością najciekawsze. Oglądanie stacji metra, szczególnie tych najstarszych powstałych w latach 30-60 ubiegłego wieku to prawdziwa uczta duchowa dla turysty. Każda stacja ma tu swój niepowtarzalny urok i klimat: bywają stacje ozdobione np. wyszukanymi witrażami, mozaikami, stiukami, czy pięknymi, kryształowymi żyrandolami, rzeźbami, płaskorzeźbami, obrazami. Do wykończania starych stacji metra wykorzystywano m.in. marmur, kamienie półszlachetne, czy nierdzewną stal. Ważną rolę pełnią także poszczególne stacje metra na powierzchni. Każda z nich jest swojego rodzaju city, wokół danej stacji metra stale powstają wielkie, nowoczesne osiedla mieszkaniowe, koncentrują się centra handlowe, banki i transport publiczny.

Rosjanie, których spotkaliśmy w ciągu tych kilku dni, w tym pięknym, tętniącym życiem całą dobę mieście, byli dla nas bardzo życzliwi, pomocni i bardzo przychylni. Można tylko życzyć, aby każdy mógł poznać swoją Moskwę, życzyć spotkania na Placu Czerwonym co najmniej tak wspaniałej przewodniczki po mieście jak Nathalie z popularnej piosenki Gilberta Becauda i aby każdy mógł dla siebie coś odkryć z cytatu pierwszego rosyjskiego poety Aleksandra Siergiejewicza Puszkina:

Москва, как много в этом звуке для сердца людского слилось,
как много в нём отозвалось!
А.S. Puszkin, Eugeniusz Oniegin

Moskwo, jak wiele w dźwięku tym dla serca ludzkiego złączyło się, jakże wiele treści odzwierciedliło się w nim!
(tłumaczenie Jolanta Jankowska)