Wyprofilowane siedzisko pod prysznic, platforma dla osób niskorosłych, kubek dla osób z chorobą Parkinsona, osłonka na zamek do klucza, która pomaga wprowadzić go do środka – to tylko część pomysłów, które w ramach projektowania uniwersalnego zrealizowali studenci wzornictwa przemysłowego.
– Na Politechnice Opolskiej powstaje pierwsze w kraju Centrum Projektowania Uniwersalnego, które ma przede wszystkim uwrażliwiać nasze otoczenie, ale także naszych wykładowców, studentów na dostępność produktów, która dla osób sprawnych wydaje się prosta, ale już taka nie jest dla osób z niepełnosprawnościami – podkreśla prof. Grzegorz Robak, dziekan Wydziału Mechanicznego Politechniki Opolskiej.
Założenia projektowania uniwersalnego studenci III roku wzornictwa przemysłowego już poznawali na zajęciach. – Najprościej rzecz ujmując projektowanie uniwersalne polega na takim opracowaniu produktu, żeby mógł z niego korzystać każdy, niezależnie od tego czy jest całkowicie sprawny czy nie. Studenci sami wybierali grupę odbiorców, którą chcieli wesprzeć swoimi produktami. W projektach widzimy przekrój od osób, które mają problemy ze wzrokiem do osób, po takie, które mają problemy z motoryką lub nieposiadające kończyn – informuje mgr Alicja Anigacz z Katedry Technologii Maszyn i Materiałoznawstwa Wydziału Mechanicznego Politechniki Opolskiej, która zauważa, że studenci wykazali się dużą empatią, wiele osób skupiało się na grupach, które są im bliskie. Do projektów podeszli także mocno kreatywnie. Oprócz projektów studenci wykonali też wersje w druku 3D i modele, żeby sprawdzić jak takie urządzenia, produkty mogłyby funkcjonować.
– Często chodzę na koncerty, festiwale. Zauważyłem, że osoby niskorosłe w trakcie takich wydarzeń są pokrzywdzone, widok zasłaniają im inni. Stąd też pomyślałem o podnośniku, rampie, która umożliwia im oglądanie z tego samego poziomu jak pozostałym widzom i czerpanie radości z samego wydarzenia – opisuje Mateusz Dybowski. – Skupiłam się na pilocie do telewizora, czyli urządzeniu wykorzystywanym codziennie w wielu domach. Nie wszyscy jednak zdają sobie sprawę, że tak wiele przycisków, kolorów dla części osób może być kłopotliwe. Stąd też zaprojektowałam wersje łatwiejszą w obsłudze – opowiada Klaudia Gawor.
Natomiast Patryk Jasik skupił się na zaprojektowaniu obudowy z pleksy, która ma usprawnić działanie klimatyzatora. – Dzięki falom po bokach mogą ją przenieść także osoby bez kończyn górnych. Dodatkowo, chciałbym zamontować na niej uchwyt, który umożliwiałby odsuwanie pleksy osobom o różnym wzroście – tłumaczy.
– Sama noszę okulary, więc z myślą o osobach z dysfunkcją wzroku zaprojektowałam wygodny w użytkowaniu długopis, którym można normalnie pisać, ale umożliwia także pisanie Braile’m – opisuje swój pomysł Paulina Lysek. Natomiast Emilia Mycka zaprojektowała stół z regulowaną wysokością, można także pod różnym kątem pochylić sam blat, żeby wykonywać na nim różne prace: uczyć się, rysować. – To produkt skierowany dla dzieci w szkołach podstawowych w klasach 1-3 – tłumaczy.
– Sama, gdy wracam z zakupami, mam problem z wcelowaniem kluczem do zamka. Pomyślałam o osobach starszych, z chorobą Parkinsona, którym drżą ręce – mówi Małgorzata Przerwa, która zaprojektowała osłonkę na zamek do klucza, ułatwiającą wprowadzenie go do zamka.
Weronika Puchrowicz z kolei skupiła się na grupie osób pozbawionych górnej kończyny. – To także osoby, które mają jedną rękę unieruchomioną bo spotkał je nieszczęśliwy wypadek. Z myślą o nich wszystkich zaprojektowałam widelec połączony z nożem, który daje możliwość posługiwania się dwoma sztućcami jedną ręką – relacjonuje.
Natomiast Maciej Szala zaprojektował siedzisko pod prysznic dla osób mających trudność z utrzymaniem równowagi. – Dla takiej osoby wzięcie prysznica jest trudne samodzielnie i niekomfortowe, bo muszą korzystać z czyjejś pomocy. Zaprojektowałem tak siedzisko, żeby było wygodne, wyprofilowane, ze stabilizatorem na szyję i głowę – tłumaczy.
Z kolei Weronika Zabawa zaprojektowała kubek, który zamiast standardowego dna ma szpic. – To produkt skierowany do grupy osób starszych, nietypowe dno pozwala postawić kubek na udach, dzięki czemu zyskuje się dodatkową stabilizację. Kubek zawiera także pokrywkę i słomkę – relacjonuje.
Kacper Zbruk chciał w codziennym życiu pomóc osobom, które nie mają dłoni czy ręki. – Zaprojektowałem urządzenie podobne nieco do protezy, zakładane na przedramię, pomagające w sytuacjach, gdy trzeba użyć dwóch rąk jak np. pościelenie kołdry czy złapanie garnka – opisuje.
Kamila Żurek skupiła się na malutkich łazienkach w blokach, żeby przystosować je dla osób z niepełnosprawnościami lub trudnościami w chodzeniu. – W łazience zamontowałam specjalne ławki, które można złożyć, ułatwia to przemieszczanie po całej łazience – wylicza.
