22 lipca, a więc dokładnie w trzecią rocznicę przedwczesnej śmierci prof. Jerzego Jantosa, zasłużonego dla całej społeczności akademickiej prorektora Politechniki Opolskiej, zostanie odprawiona msza śwęta za pamięć Profesora.
Wszystkich, którzy chcieliby towarzyszyć w tej uroczystości pani prorektor ds. dydaktycznych dr hab. inż. Krystynie Macek-Kamińskiej, prof. PO, zapraszamy na godz. 19.00 do kościoła w Kujakowicach Górnych, gdzie prof. Jantos dorastał i gdzie spoczął na cmentarzu.
Przywołajmy sylwetkę Profesora naszkicowaną przez jego wieloletniego współpracownika i przyjaciela z Katedry Pojazdów Drogowych i Rolniczych – dr hab. inż. Jarosława Mamalę, prof. PO:
Profesor Jerzy Jantos (po prostu Jurek) urodził się w 1957 roku. Mieszkał i wychowywał się w Kujakowicach Górnych koło Kluczborka. W roku 1977 podjął naukę w liceum w Kluczborku, gdzie dzielił swoją pasję do motoryzacji z grą w piłkę nożną i uczęszczaniem na lekcje muzyki. Wszechstronnie uzdolniony, po maturze zdecydował się studiować na kierunku mechanika i budowa maszyn w Wyższej Szkole Inżynierskiej w Opolu, którą ukończył z wyróżnieniem w roku 1981 na specjalności samochody i ciągniki. Z Opolem Jurek związał swoją dalszą karierę naukową i zawodową. Jego, jak zawsze podkreślał, pasją była motoryzacja i chcąc rozwijać swoje zainteresowania bezpośrednio po studiach podjął pracę na uczelni w charakterze asystenta w Zakładzie Samochodów. Problemy zdrowotne jego ojca i obowiązki rodzinne na pewien czas zwolniły tempo rozwoju. Potem doszły problemy ze zmianą ustawy o szkolnictwie wyższym, które na kolejne dwa lata przesunęły możliwość uzyskania stopnia doktora nauk technicznych. W końcu w 1991 roku uzyskał tytuł doktora na Politechnice Poznańskiej. Naukowo zajmował się wieloma aspektami współpracy silnika spalinowego z układem przeniesienia napędu. W szczególności upodobaniem cieszył się układ napędowy składający się z silnika spalinowego o zapłonie iskrowym i mechanicznej przekładni o przełożeniu zmiennym w sposób ciągły. Stworzył nowy, własny półempiryczny model samochodowej przekładni cięgnowej o przełożeniu zmiennym w sposób ciągły. Z tego obszaru wiedzy powstały jego najbardziej liczące się publikacje, w tym dwukrotnie były publikowane w latach 2002 i 2008 w SAE Transactions, najbardziej liczącym się fachowym czasopiśmie motoryzacyjnym wydawanym w Stanach Zjednoczonych oraz International Journal Vehicle Design. Ciesząc się uznaniem w środowisku międzynarodowym został zaproszony do wygłoszenia wykładów w centrach badawczych koncernów Porshe AG, Daimler-Chrysler, Bosch i Audi. Wielokrotnie proszony o konsultacje, opinię i współpracę z przemysłem na różne tematy zawsze związane z motoryzacją.
Po uzyskaniu stopnia doktora habilitowanego w 2003 roku na Politechnice Śląskiej został awansowany i zatrudniony na stanowisku profesora nadzwyczajnego Politechniki Opolskiej. Jednocześnie, po odejściu wieloletniego kierownika Zakładu Samochodów prof. Wojciecha Siłki na emeryturę, został jego Kierownikiem. Szybko Zakład Samochodów został przekształcony w Katedrę Pojazdów Drogowych i Rolniczych na Wydziale Mechanicznym Politechniki Opolskiej. Opublikował dziesiątki prac naukowych, w swoim dorobku jako autor lub współautor zgromadził około 136 publikacji, trzy monografie. Był także promotorem czterech doktoratów i recenzentem licznych prac doktorskich, rozpraw i książek naukowych. Autor dwóch patentów. Wielokrotnie powołany przez ministra właściwego do zespołu oceniającego projekty badawcze.
Brał czynny udział w największych światowych kongresach motoryzacyjnych SAE w USA, FISITA, EAEC czy AVEC, gdzie zawsze był dobrze odbierany. Aktywnie uczestniczył w wielu konferencjach krajowych, gdzie był powoływany do komitetu naukowego. Był współorganizatorem z ramienia Politechniki Opolskiej oraz Polskiego Towarzystwa Naukowego Silników Spalinowych III Międzynarodowego Kongresu Silników Spalinowych w Opolu, w roku 2009 pełniąc funkcję wiceprzewodniczącego kongresu. Z Polskim Towarzystwem Naukowym Silników Spalinowych był związany niemal od samego początku, będąc jednym z początkowych jej członków i darząc je wielką sympatią. Przez ostatnie dwie kadencje pełnił funkcję sekretarza PTNSS. Był również członkiem PTNM – Polskie Towarzystwo Naukowe Motoryzacji, PIS – Polski Instytut Spalania, SAE – Society of Automotive Engineers w USA oraz zasiadał w Radzie Naukowej OBR SM – BOSMAL Bielsko-Biała.
Również przez dwie kadencje był powołany na stanowisko prorektora ds. studenckich Politechniki Opolskiej. Był wyjątkowo skrupulatny, uczciwy, pełen zapału, odwagi, dobrze zorganizowany, podejmujący słuszne i mądre decyzje, oddany pracy i pasji, u szczytu swoich możliwości intelektualnych. Wzór dla wielu do naśladowania, bez zbędnych och i ach, po prostu człowiek, a dla wielu po prostu Jurek. Mówią, że nie ma ludzi niezastąpionych ale prof. Jerzy Jantos był właśnie taką osobą.
Pochowany w swoich rodzinnych Kujakowicach Górnych koło Kluczborka. Pozostawił żonę i 14-letniego syna.