Prezydent RP nadał tytuł profesora nauk inżynieryjno-technicznych w dyscyplinie automatyka, elektronika
i elektrotechnika prof. dr. hab. inż. Sebastianowi Boruckiemu z Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Informatyki Politechniki Opolskiej.

Prof. dr hab. inż. Sebastian Borucki z Politechniką Opolską związany jest od lat: działalność naukowo – badawczą rozpoczął w 2003 roku, po ukończeniu jednolitych studiów magisterskich o specjalności elektroenergetyka i po obronie pracy pt.: „Problematyka wykrywania i utylizacji związków PCB w olejach elektroizolacyjnych” na stanowisku asystenta w Katedrze Elektroenergetyki Wydziału Elektrotechniki i Automatyki. Trzy lata później z wyróżnieniem obronił pracę doktorską pt.: „Możliwości rozpoznawania form wyładowań niezupełnych rejestrowanych metodą emisji akustycznej przy zastosowaniu sztucznych sieci neuronowych”, uzyskując tytuł doktora nauk technicznych w dyscyplinie elektrotechnika.

Stopień doktora habilitowanego w zakresie nauk technicznych w dyscyplinie elektrotechnika, specjalność elektroenergetyka Sebastian Borucki uzyskał w 2012 roku broniąc przed Radą Wydziału Elektrotechniki Automatyki i Informatyki Politechniki Opolskiej monografię pt. „Diagnostyka rdzeni transformatorów metodami wibroakustycznymi”.
Od 2013 roku zatrudniony jest na stanowisku profesora nadzwyczajnego Politechniki Opolskiej i pracuje w Katedrze Elektroenergetyki i Energii Odnawialnej.

– Moje zainteresowania i działalność naukowo-badawcza od początku pracy zawodowej koncentrują się wokół zagadnień elektrotechniki, a w szczególności związane są z: techniką wysokich napięć, rozwojem nieniszczących metod diagnostycznych, głównie metody emisji akustycznej i metody wibroakustycznej, pomiarami wyładowań niezupełnych metodą elektryczną i UHF, analizą skorygowanego poziomu ciśnienia akustycznego generowanego do otoczenia przez pracujące obiekty i urządzenia elektroenergetyczne, diagnostyką układów izolacyjnych urządzeń elektroenergetycznych, wieloparametryczną oceną stanu technicznego transformatorów elektroenergetycznych, oceną stanu technicznego konstrukcji mechanicznej części aktywnej jednostek transformatorowych oraz diagnostyką izolatorów przepustowych.
Ponadto w okresie ostatnich kilku lat moje zainteresowania naukowe koncentrują się także na zagadnieniach związanych z oceną wpływu fulerenów i innych nanocząstek na zjawiska zachodzące w cieczach dielektrycznych, a w szczególności w olejach elektroizolacyjnych – wylicza prof. dr hab. inż. Sebastian Borucki.

Dorobek naukowy profesora obejmuje łącznie 203 publikacje, w tym 30 pozycji przed uzyskaniem stopnia naukowego doktora, 85 publikacji do chwili złożenia wniosku habilitacyjnego do Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów, 84 pozycje po złożeniu wniosku o nadanie stopnia doktora habilitowanego oraz cztery pozycje po złożeniu wniosku o nadanie tytułu profesora. 51 ze wszystkich artykułów profesora opublikowano w czasopismach umieszczonych w Journal Citation Reports.

– Praktycznie od początku mojej pracy naukowej staram się przede wszystkim łączyć zagadnienia teoretyczne z rzeczywistymi problemami elektroenergetyki przemysłowej, przy czym wiele rezultatów moich prac badawczych zostało zaimplementowanych w sektorze energetyki zawodowej. Jako nauczyciel akademicki staram się wypełniać swoje obowiązki dydaktyczne bardzo starannie i sumiennie. Wyrazem mojego dużego zaangażowania w proces kształcenia przyszłej kadry inżynierskiej i naukowej mogą być m.in. wysokie oceny, które uzyskuję podczas hospitacji prowadzonych przeze mnie zajęć dydaktycznych, a także bardzo dobre wyniki ankiet studenckich, które dotyczą oceny jakości i sposobu prowadzenia przeze mnie zajęć dydaktycznych – zauważa prof. dr hab. inż. Sebastian Borucki.

– „Prowadzący na poziomie najlepszych uczelni w Polsce, potrafi wszystko co związane z tematem zajęć w prosty jasny sposób wytłumaczyć. Bardzo wymagający i restrykcyjny, jednakże potrafiący ocenić w odpowiedni sposób przygotowanie studentów do zajęć. Pokazuje materiały, do których student nie miałby dostępu przed zdobyciem doświadczenia zawodowego”, „Bardzo dobry prowadzący! Widać, że zna się na tym co opowiada, lubi słuchać również studentów, często prowadzone były dyskusje i wymiana poglądów na zajęciach. Wykładowca, na którego zajęcia przychodzi się z przyjemnością – mimo późnej niedzielnej pory”, „Zajęcia były prowadzone w bardzo miłej atmosferze, zaangażowanie na zajęciach zawsze było duże. Na nurtujące studentów pytania prowadzący zawsze odpowiadał w sposób, dzięki któremu zawiłe niejasności okazywały się bardzo proste. Ponadto prowadzone były dyskusje na aktualne tematy prezentacji i każdy mógł wyrazić swój punkt widzenia” – to tylko część opinii studentów o zajęciach z profesorem, który do tej pory był promotorem 97 prac dyplomowych, w tym 68 prac inżynierskich oraz 29 magisterskich.