Studenci automatyki i robotyki wyciągnęli pomocną cyber-dłoń do osób, które straciły rękę. Dzięki ich pomysłowi, na rynek ma szansę trafić tania i funkcjonalna proteza, wydrukowana w technologii 3D i sterowana za pomocą specjalnej rękawicy.
Prototyp sztucznej dłoni to efekt dwóch prac dyplomowych:
„Sterowanie dłonią robotyczną przy pomocy własnej ręki” (autor – Pavlo Sutysskyi) oraz „Fizyczny model protezy ludzkiej dłoni z wykorzystaniem mięśni pneumatycznych (autor – Yaroslav Antonchyk). Promotorem pierwszej, a recenzentem drugiej pracy jest dr hab. inż. Mirosław Szmajda, prof. PO, z kolei promotorem drugiej, a recenzentem pierwszej pracy jest dr inż. Jacek Korniak.
O projekcie opowiada dr hab. inż. Mirosław Szmajda, prof. PO:
Celem projektu było stworzenie protezy ludzkiej dłoni o pięciu stopniach swobody, co miało umożliwiać sterowanie każdym palcem niezależnie od pozostałych.
Ruch zginający jest wykonywany za pomocą mięśni pneumatycznych, które połączone są z palcami za pomocą linek. Ruch rozginający odbywa się dzięki prostownikom, które są zamocowane na odwrocie każdego przegubu palca. Ręka jest wyposażona w autorskie enkodery liniowe (czujniki pozycji), dzięki którym sterowanie odbywa się w pętli zamkniętej.
Drugą częścią projektu było stworzenie rękawicy służącej do sterowania protezą. Jest ona wyposażona w czujniki piezorezystywne, które zmieniają rezystancję przy odkształceniu. Mikrokontroler zamontowany na rękawicy przetwarza sygnał analogowy na cyfrowy i wysyła go do mikrokontrolera w protezie za pomocą interfejsu bluetooth. Wówczas mikrokontroler protezy porównuje sygnał odebrany z rękawicy z sygnałem z enkoderów liniowych i na podstawie różnicy pomiędzy nimi generuje sygnał sterujący tak aby zniwelować tą różnicę. Dłoń robotyczna została stworzona w technologii druku 3D.
Projekt był tworzony z myślą o ludziach którzy stracili kończynę górną. Ponieważ ręce odgrywają bardzo ważną rolę w codziennym życiu człowieka, utrata tej części ludzkiego ciała w znaczy sposób ogranicza człowieka. Większość protez na rynku jest bardzo kosztowna i tylko niektóre osoby mogą sobie pozwolić na zakup protezy bionicznej. Naszym celem było stworzenie taniego rozwiązania, którego koszt wynosiłby około 1000 zł. Obecnie powstał model protezy, który bedzie podlegał dalszemu rozwojowi.